วันพุธที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ทำเป็นเขียน blog

 

คำเตือน: เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาอันมีค่าของท่านโปรดข้ามการอ่าน entry นี้ไป เนื่องจากข้อมูลที่ท่านจะได้รับต่อไปนี้ หาสาระประโยชน์อันใดไม่ได้ เกิดจากความคิดอันไร้สติของ จขบ ทั้งสิ้นทั้งปวง 

โดยธรรมชาติของมนุษย์แล้ว มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เอาแต่ใจตัวเป็นที่สุด แต่เนื่องจากมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ถ้าทุกคนทำอะไรตามใจตัวเอง ก็ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ จึงต้องมีการบัญญัติกฎระเบียบของสังคมขึ้นเพื่อให้มนุษย์สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข แต่แน่นอน คนที่ไม่มีความสุขภายใต้กฎระเบียบเหล่านี้ โดยเฉพาะเมื่อโครงสร้างทางสังคมมีความซับซ้อนมากยิ่งขึ้น ทำให้ยิ่งปัจจัยหลายๆอย่างที่คอยผลักดันให้มนุษย์ต้องทำในสิ่งที่ตัวเองไม่อยากทำ เช่น หลายคนไม่อยากหมอ แต่พ่อแม่บังคบให้เรียน หลายคนไม่อยากทำงานที่ทำอยู่ แต่ไม่มีทางเลือกก็ต้องทำ เป็นต้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดอาการที่ จขบ ขอเรียกว่า “ทำเป็น + (กริยา)” หมายถึง แสร้งเหมือนว่าเราทำ เราเป็นสิ่งเหล่านี้ แต่จริงๆแล้วไม่ได้ทำ ไม่ได้เป็น อาจจะด้วยเหตุผลที่โดนบังคับให้ทำ บังคับให้เป็น หรือ เหตุผลเฉพาะอื่นๆ ตัวอย่างของการ”ทำเป็น” ที่พบในชีวิตประจำวัน ก็เช่น

ทำเป็นมีความสุข กรณีศึกษา: จริงๆแล้วในใจเรามีเรื่องทุกข์ใจอยู่ แต่ก็ปิดไว้ไม่แสดงออกมาให้คนอื่นรู้ เพราะอาจจะเป็นเรื่องที่บอกใครไม่ได้หรือไม่อยากให้คนอื่นเห็นเราในมุมอ่อนแอ

ทำเป็นเรียน กรณีศึกษา: เข้าไปในห้องเรียน คุยกับเพื่อน นอน เล่นบีบี ไม่ได้เรียน ไม่ได้ความรู้ แต่เข้าไปเพราะว่ามันต้องเข้า

ทำเป็นรู้เรื่อง กรณีศึกษา: ในวงเม้าท์กับกลุ่มเพื่อน บางเรื่องเราไม่รู้แต่ก็ก็ต้องทำเป็นรู้เรื่อง จะได้ไม่เสียหน้า หรือโดนหาว่าตกข่าว

ถึงตรงนี้ผู้อ่านหลายคนน่าจะเข้าใจถึงความหมายของการ”ทำเป็น” แล้ว และบางคนอาจจะสงสัยว่า เอ๊ะ!? เราจะทำเป็นไปทำไม ในเมื่อมันขัดกับความรู้สึก ทำไปก็ไม่มีใครได้ประโยชน์ ดีไม่ดีตัวเองอาจจะรู้สึกแย่กว่าใครด้วยซ้ำ แต่ก็ใช่ว่ามันจะไม่มีคุณค่าเลย ตรงกันข้ามในบางกรณี กระบวนการนี้อาจเป็นตัวขับเคลื่อนการดำเนินไปของกลไกทางสังคมอีกด้วย ตัวอย่างหนึ่งที่เห็นได้ชัด ก็เช่น ถ้าคนส่วนใหญ่ไม่อยากเรียน และไม่ทำเป็นเรียน ชั้นเรียนก็จะล่ม ฉะนั้น เราควรจะเลือกทำเป็นให้เหมาะสม บางอย่างถ้ามันฝืนความรู้สึกเราจนเกินพอดี หรือถ้าไม่ทำก็ไม่ส่งผลเสียกับใคร ก็อย่าไปทำเป็น แต่ถ้าอันไหนมันเป็นหน้าที่เราต้องทำ แม้ว่าเราไม่อยากทำขนาดไหน อย่างน้อยก็ทำเป็นทำไป เพื่อประโยชน์ของของทุกฝ่าย =D

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น